Labouring for leisure? Achieving work-life balance through compressed working weeks
door: K. Brown, L. Bradley, H. Lingard, K. Townsend and S. Ling
In: Annals of Leisure Research (2011)
In dit onderzoek bestuderen de auteurs hoe een ‘compressed’ kortere werkweek in de bouwsector in Australië de vrije tijd van de werknemers beïnvloedt. Via diepte-interviews en focusgroepen willen ze vooral zicht krijgen op de synchrone vrije tijd met familie en vrienden. Ze concluderen dat een langere periode van niet-werk tussen de werkweken werknemers toelaat hun vrije tijd beter af te stemmen op hun familie en de tevredenheid met work-life balance verhoogt.
Context
Tweeverdienersgezinnen ervaren vaak meer moeilijkheden met het afstemmen van gezinstijd en vrijetijd, zeker wanneer partners geconfronteerd worden met werk intensivering of atypische werkpatronen zoals avond- en weekendwerk.
In deze studie zullen de onderzoekers focussen op de synchrone vrije tijd, d.w.z. tijd waarin er met anderen geïnterageerd wordt, maar die niet betaalde arbeid of huishoudelijk werk is. Het is niet enkel de duur van betaalde arbeid (en onbetaald werk) die bepalend is, maar even goed de timing van deze arbeid heeft een invloed op het kunnen afstemmen van tijd op mekaar. Ook asynchrone tijd kan koppels helpen in het regelen van hun huishouden, in die zin dat ze zo kunnen afwisselen in taken en verantwoordelijkheden en minder beroep moeten doen op buitenstaanders of diensten. Deze ‘efficiëntie’ gaat dan echter ten koste van het ‘samenzijn’.
Data en methoden
Semi-gestructureerde diepte-interviews en focusgroepen werden afgenomen bij werknemers van vier verschillende grote bouwprojecten. Deze bouwprojecten werden gekozen omdat ze allemaal een ‘compressed workweek’ hadden doorgevoerd in de hoop de work-life balance bij de werknemers te verbeteren. Een ‘compressed workweek’ is een werkweek waarin er over minder dagen ongeveer evenveel werkuren worden gedaan, maar waardoor er dus een één extra dag niet gewerkt hoeft te worden. De bouwsector (in Australië) staat erom bekend te werken met werkweken van 6 dagen. Vanwege de ‘compressed workweek’ werd deze verkort naar 5 dagen met iets meer uren op die dagen. Voor de meeste projecten kwam op een week waarin men het volledige weekend vrij was.
Resultaten
Werknemers vertelden dat ze meer tijd hadden voor vrije tijd, maar ook voor nieuwe vrijetijdsactiviteiten op te starten. Een langere periode van niet-werk (in de vorm van een heel weekend) bleek belangrijk voor een goede work-life balance, zeker als met deze tijd beter kan worden afgestemd op familie en vrienden. Ook bleek er meer tijd voor persoonlijke hobby’s, en ook hier is het kunnen afstemmen met gezinsleden belangrijk om deze tijd voor zichzelf te hebben.
Uit de variatie in de projecten en hun inplanning van de werkweek blijkt volgens de onderzoekers dat vaste vrije dagen (zoals iedere keer twee dagen weekend) positievere resultaten oplevert dan ad-hoc vrije dagen. Op deze manier kan men vrije tijd beter inplannen en afstemmen op anderen, alsook vaker weekenduitstapjes ondernemen.
De onderzoekers concluderen dat lange werkuren op zich niet per se aanleiding geven voor een slechtere work-life balance, maar dat het wel de onmogelijkheid van het vergaren van langere blokken van niet-werk en het coördineren van tijd met anderen is dat ervoor zorgt dat mensen vermoeid zijn en minder tevreden zijn met de balans van werk en niet-werk activiteiten.
Het volledige artikel kan je hier lezen.